Vervallen kloosters en een prachtig park! | Belarus #3

Alweer het derde deel van mijn reis in Belarus! De vorige weken schreef ik over de reis naar het land toe en over de eerste twee dagen plus een paar leuke tradities. Ik raad het jullie ook zeker aan om de eerste twee delen te lezen voordat jullie verder lezen. Niet omdat jullie er anders niks van snappen maar puur omdat ik het erg leuk zou vinden! Vandaag schrijf ik over de dinsdag en de woensdag.

Dinsdag ochtend. Weer lekker vroeg in de bus want we gingen weer naar een school toe. We werden weer aan het werk gezet en ik zat weer gezellig bij het verf-groepje. We waren net een uurtje binnen toen ineens de inspectie binnen kwam stappen. Hoe toevallig (nee gewoon niet dus). De directeur van de school was hier ook helemaal niet blij mee omdat hij zich moest verantwoorden voor wat wij aan het doen waren. Dus waarom wij hier waren en hoe de school aan het geld van bijvoorbeeld het verf kwam. Onze begeleiders hadden ook tegen ons gezegd dat mocht de inspectie ons aanspreken, wij ons dom moesten houden en even moesten doen alsof we geen Engels, Duits of wat voor taal dan maar ook spraken.

's Middags zijn we meteen doorgereden naar een oud klooster in de buurt. Hier naast zie je een foto van het oude klooster. Alles wat je op de foto ziet is compleet vervallen en verlaten. In Belarus (en ook Rusland zelf) is vrijwel iedereen Russisch Orthodox. Een geloof waar ik mij nog nooit eerder in verdiept had maar ik denk dat iedereen de typische kerkjes wel kent. In ieder geval, we kregen een rondleiding door een monnik door het klooster en het was erg gaaf om te zien. Vooral omdat het zo anders is dan de kloosters die ik in Nederland wel eens gezien heb. Ook moesten alle meiden het hoofd bedekken met een sjaal en zo liep ik de hele middag met een soort van hoofddoekje rond in het klooster.


Woensdag hadden we een excursie middag! Met de bus vertrokken we naar de misschien wel bekende stad Gomel en daar hebben we eigenlijk de hele middag rondgelopen. We zijn 's ochtends naar een grote markt geweest waar iedereen elkaar in de haren vloog om ons een zo goedkoop mogelijk stuk vlees te verkopen en het was nog net geen good prices for you my friend-situatie. Eigenlijk zouden we vandaag naar een verlaten dorp gaan wat tijdens de Chernobyl ramp per direct leeg gehaald was. Helaas hebben we hier geen toestemming voor gekregen omdat 'het geen toeristische trekpleister is'. Enorm jammer. Toch zijn we dagelijks door bestraalde gebieden gereden waar het bos vol stond met ''pas op! straling!'' bordjes. Een aparte ervaring.

In de middag zijn we naar Gomel Palace & Park Ensemble in Gomel geweest. Een prachtig en enorm groot park aan rivier de Sozh. Mocht je ooit een keer van plan zijn om naar Belarus te gaan dan raad ik je dit park echt aan! Je kan er uren rond lopen zonder verveeld te raken. Er zijn genoeg historische gebouwen (Gomel Palace!) om te bezichtigen en je kan ook een boottocht boeken over de Sozh. Het grappige van het park is dat er enorm veel hoogteverschil is. Ineens sta je ergens en lopen de mensen over bruggetjes over jou heen. Heel grappig. Ook zijn er veel eekhoorns die brutaal genoeg zijn om de mens eens van wat dichter bij te bekijken.


Op de woensdag was het 4 mei. Wat betekend dat Nederland de slachtoffers van de oorlogen herdenkt. Om half acht hadden we afgesproken op het veldje en om acht uur zijn we ook netjes twee minuten stil geweest. Het was leuk om te zien dat de kinderen die vaker in Nederland geweest waren ook mee deden. Andere kinderen konden er geen touw aan vast knopen. Later tijdens de reis vertelde een meisje mij dat ook Belarus een soort van dodenherdenking (radunitsa) hebben. Hier vertel ik volgende week meer over dus blijf mijn verhaal vooral volgen!