Toetsweek stress

Dit is echt de eerste keer in mijn leven, maar ik kan nu ook eens zeggen: ''Ik heb toetsweek stress!''. En o, wat is het verschrikkelijk. De drang om op dit moment iets anders te doen dan leren en projecten te maken is nog nooit zo groot geweest. En helaas, nu heeft mijn wil toch weer gewonnen, en zit ik hier een blogpost te schrijven. Maar goed, ik moet even de toetsweek stress feelings van mij afschrijven.

Eigenlijk ging ik heel relaxed de toetsweek in. Maandag moest ik een simpele toetsmaken over onze geweldige maatschappij. Oké zo simpel was het niet, ik wist geen een vraag. Maar zoals ik op de middelbare school al ooit geleerd heb, gewoon uit je nek lullen en een paar typische begrippen die met het onderwerp te maken hebben erin gooien, en tadaa, daar is je voldoende. Ik vraag mij soms wel eens af wat de leraren denken wanneer ze zulke toetsen van mij moeten nakijken. Volgens mij snappen ze gewoon drie keer niks van mijn antwoorden dat ze het maar goed rekenen.

Dinsdag was ik een soort van vrij. Maar ik heb de hele dag aan een project gewerkt wat ik vandaag moest inleveren. En da kostte mij meer tijd dan ik had verwacht (ik ben zo'n persoon die haar aandacht maar voor drie seconden vast kan houden). Dus dat veroorzaakte een groot probleem. Ik moest helaas beginnen aan nachtwerk. Ja mensen, voor de eerste keer in mijn leven zat ik om half drie 's nachts nog te werken aan mijn project. Op mysterieuze wijze ben ik toen in slaap gevallen. Hoe weet ik niet meer. Maar toen ik wakker werd, lag ik gewoon in bed. Het moment van mijn computer dicht doen en mijn lichaam naar mijn bed slepen ben ik echt helemaal kwijt. Ik had het project echter nog niet af. Gelukkig schrok ik wakker om zes uur in de ochtend, en kon ik nog anderhalf uur bezig met het project. Iets na zeven uur was ik klaar, dus ik kon niet een kwartiertje heerlijk slapen.

Nou ja, om half acht ging de wekker dus en het plan was eigenlijk om vijf over acht op de fiets te zitten, anders zou ik de trein missen. Maar ik was zó moe dat ik mijzelf pas rond tien voor acht uit bed wist te slepen. Ik heb nog nooit zo snel gefietst. Nog net optijd was ik op school, en daar kwam ik erachter dat ik wel een trein later had kunnen nemen, want het gesprek met de persoon voor mij liep een half uur uit. Toen ik dan eindelijk mijn beoordeling had, kwam ik erachter dat ik iets (expres) vergeten had. Ah nee, sorry meneer de leraar, dat was echt niet mijn bedoeling. Ofterwijl, ik had het gewoon niet af. Wat opzich geen probleem was, want 'ik had het alleen thuis laten liggen, en kon het zo mailen'. Wat dus niet zo was, ik had het gewoon nog niet af. Meneer de leraar kwam met het aanbod dat ik het maandag wel kon inleveren. Dus ik roep met mijn stomme hoofd dat het geen probleem is om het vandaag nog te mailen. Probleem, want ik ben nu nog steeds niet begonnen.

Even een note aan mijzelf: Ilse, probeer dingen beter te plannen. Slaap is belangrijk voor je.
Ik moet nu echt bezig gaan want anders komt het nooit af. Nu ik even mijn toetsweek stress zwart op wit geschreven heb, ga ik weer mooi verder.