Over Mij

11/08/2014

Persoonlijke babbels

Op dit moment krijg ik mijn hoofd niet leeg. Normaal glijden mijn vingers over het toetsenbord heen als ik een blogpost aan het schrijven ben. Maar nu lijkt het net alsof ik een rekensom aan het maken ben. Ik weet niet waar ik moet beginnen, maar nu ik dit zo schrijf, heb ik eigenlijk al een begin. Dus hoi, ik ga vandaag weer even babbelen. Babbelen met mijn vingers ja, hoe ironisch.


Ik zou meteen even iets vertellen over mijn speciale talent. En dat is het net optijd halen van een trein. Maar donderdag was wel het toppunt van de trein halen. Ik stond nog maar bij de fietsenstalling toen ik de trein aan zag komen. Ik ging er maar van uit dat ik hem zou missen, dus ik liep in een soort snel loop tempo naar het perron. Want stel je hem voor dat ik hem toch kon halen. Toen ik de trap op liep, stond die trein er wonderbaarlijk genoeg nog. Maar de conducteur blies al op zijn fluitje. Ken je die momenten in een film waarbij een hoofdpersoon ergens heen wilt rennen, maar de bestemming ineens kilometers verderop blijkt te zijn? Nou, zo'n moment had ik dus ook. Ik rende als een gek naar het incheck paaltje en nam een sprintje naar de eerste deur. En terwijl die krengen al aan het sluiten waren, sprong ik er nog net tussen door. En het was mij gelukt, mijn superhelden actie was geslaagd. Ik zat niet vast tussen de treindeuren en kwam dus optijd op school aan.

Dit zijn dan weer van die hoogtepunten in mijn leven die niet vaak voorkomen. Over school gesproken, mijn mentor besloot dat onze klas aankomende dinsdag mee mag doen aan een mime worskhop. Help! Paniek! Ik wil niet! Dat betekent dus dat ik gezellig met mijn klasgenoten en een enge man met een wit gezicht mag mimen. O alsjeblieft zeg, kan het nog erger? Ja, want mijn mentor besloot ook dat ik aan een belangrijke meneer in het onderwijs (ik heb geen flauw idee wie, maar die man is belangrijk) mag vertellen hoe ik mijn school en opleiding vind. Hartstikke leuk, vooral omdat ik mijn school drie keer niks vind, en ik niet eens weet wat ik nou met mijn opleiding aan moet. Na een jaar zit ik nog steeds te twijfelen of ik wel de juiste keuze gemaakt heb.

Zo, ik begin eindelijk een beetje los te komen. Heb ik nog plannen? Ja. Waarschijnlijk ga ik donderdag naar de Primark. Alweer? Ja, alweer. Ik moet kerstspulletjes en kleren kopen. En verder ben ik druk bezig met het maken van kerstkaartjes en ondertussen luister ik Disney muziek. Mocht er nu nog een bak eten naast mij verschijnen en mijn dag kan niet meer stuk. Al hoewel, ik kan zelf ook wel voor een bak eten zorgen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten