Ik mag nu dan wel achttien jaar oud zijn, maar nog steeds houd ik (wanneer ik tijd en zin heb) een dagboek bij. Ik vind het heerlijk om alles even van mij af te schrijven en al helemaal wanneer het om iets gaat waar ik dood zenuwachtig voor ben. Dan kan ik zien dat het achteraf allemaal wel mee viel. En waneer ik zulke dingen terug lees, zie ik altijd weer hoe druk ik mijzelf wel niet over iets kan maken. Terwijl ik op het ene moment met tranen in mijn ogen mijn shit van mij afschrijf, lach ik mijzelf het volgende moment weer keihard uit.
Op regenachtige dag in november 2004 kreeg ik mijn aller eerste dagboek (gekregen van sinterklaas, dankjewel). Een klein boekje met die twee paarden uit de film: Spirit: Stallion of the cimarron. Prachtige film trouwens, ik ben er tot op de dag van vandaag nog wel een beetje onder de indruk van.
''Gister avont hep ik men schoen geset. en (tuon) toen ik vanmorgen naar meneeden kwam zat dit dagboek erin.'' Eh, ik reken het goed? Dit zijn de eerste paar zinnen uit mijn aller eerste dagboek. Maar oké, ik was zeven jaar oud. Dan mogen dit soort fouten door de vingers gezien worden.
In 2010 begon ik mijn digitale dagboek wat ik: 'My Secret Dairy' noemde. Hoe cliché...
Ik was net dertien toen ik hem aanmaakte en de eerste zin uit het dagboek luidt: ''Ik vind [naam] en [naam] niet meer zow aardig.'' Dan scrollen we even vijftien dagen vooruit en dan staat er ineens: ''Vergeet wat ik over [naam] heb gezecht!!! Alles wat zij gezecht heeft over [anderenaam] was gewoon waar!!!!!!!!! Nu hebben we dus ruzie! Alweer!!!'' En dat dus ook nog in hoofdletters. Kan het nog mooier? Jawel. We gaan twee maanden verder.
''HAHAHA ik lach mijzelf zo hard uit sorry ik kom niet meer bij. Ik las net alles terug van die ruzie enzow en ik kom gewoon niet meer bij. [naam] en [anderenaam] zijn verleden tijd en het liefste wandel ik op mijn blote voeten de Himalaya op en roep ik hoe gelukkig ik wel niet ben! Ik kan mij echt niet voorstellen dat ik mij zow druk gemaakt heb, ik lach zow hard sorry.''
Dat is dus een beetje wat ik bedoelde met het uitlachen van mijzelf. Het leven vn een 13-jarige is 'zow' zwaar jongens :') Gelukkig leeft mijn digitale dagboek tegenwoordig niet meer onder de naam 'My Secret Dairy'. In november 2014 heb ik de naam veranderd naar: 'Memorabele Momenten AKA een Dagboek'. Maar ook hier in zal je vaak de zinnen tegen komen zoals: ''WAT DE FUCK IS ER MIS MET MIJ!'' , ''IK BEN ZO BANG!'' en ''WTF DOE IK ALLEMAAL!''. Dat zal ik helaas nooit afleren. Dit geweldige tienerbrein stopt nooit met denken. Amen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten